SEVİYORUM KINALI KUZUMU

Yaşamdaki mutsuzluğumun bir sığınağı gibi değil,
Beş kuruşsuzluğumun ucuzluğu gibi değil,
Deli rüzgârlarımın yeli gibi hiç değil,
Taşım toprağım gibi her gün daha bir soluyorum, doymuyorum kardelen sevgilime
Kokusunu tasiyan havayı yudumluyor,
Mavisimle duruluyor,
Hayatta olduğumu biliyorum.
Seviyorum gonca gülümü
Dikeniyle sarıyor gül yüzlüm avucumu,
Yazla kışı bir an yaşar gibi,yaşarım onunla
Basitliğine değil karmaşasına karışıyorum
Onu ben insanca,
Onu ben çocukça,
Onu ben Rabbim aşkıyla seviyorum…
Seni çok seviyorum canım cananım cihanımdaki Cennetim sensin bilesin
Seni seviyorum kardelenim
Bazen ne istediğini bilmeyen,
Bilince istediğinde direten çocuklar gibi,
An geliyor bir mahkûmun beraatı gibi.
Bir serçenin uçuşu gibi
Bir annenin doğumu gibi
İnsanca seviyorum seni.
Gözümün önüne düştüğün vakit,
Yanından geçenden,
Verdiğin nefesten,
Her şeyden kıskanıyorum seni.
İşte böyle kadınımca seviyorum seni…