Seviyorum onu,
Yaşamdaki mutsuzluğumun bir sığınağı gibi değil,
Beş kuruşsuzluğumun ucuzluğu gibi değil,
Deli rüzgârlarımın yeli gibi hiç değil,
Taşım toprağım gibi her gün daha bir soluyorum, doymuyorum.
Havayı yudumluyor,
Onunla duruluyor,
Durulanıyorum.
Seviyorum onu,
Dikeniyle sarıyor gül avucumu,
Yazla kışı bir an yaşar gibi,
Basitliğine değil karmaşasına karışıyorum
Onu ben insanca,
Onu ben çocukça,
Onu ben kadınca seviyorum…
Seni seviyorum.
Bazen ne istediğini bilmeyen,
Bilince istediğinde direten çocuklar gibi,
An geliyor bir mahkûmun beraatı gibi.
Bir serçenin uçuşu gibi
Bir annenin doğumu gibi
İnsanca seviyorum seni.
Gözümün önüne düştüğün vakit,
Yanından geçenden,
Verdiğin nefesten,
Her şeyden kıskanıyorum seni.
İşte böyle kadınca seviyorum seni…