Şeyh Galib'e Nazire: "Can Bülbülün"

"Yokmuş bir aha ey gül-i ra’na tahammülün
Bağrın ne yaktın ateş-i hasretle bülbülün"

Sevmişim ruy-i hub'un ey ahu-yi simin'im
Versen ne olur nâr-ı sadrıma bârid suyun

Kızarsın hem haklısın zira pek usandırdım
Muvâcehende ışkımı saklamam nâmümkün

Şarab-ı âşkında ey ra'na ne hülyalara daldım
Gizleyemedikçe sevgimi sen hadsizce güldün

Sevdim dedikçe vurdun hançerinle dağladın
Bağladın zincirinle beni alt eyledi taammülün

Dikenlerin yaktı canım ben oldukça pervane
Şol bülbülün ahı hoş gelir gûşine dilkeş gülün

İmar etmedikçe nârında yanan yiğidin gönlün
Gayrı ne sen gülsün ne de bu can bülbülün

Şükrî söyleme ağır söz hem incitme ânı
İltifatından durma geri ki al yârin gonlün