Niye böyle oldu, ben neden kalakaldım bu kadar çok kendimle. Şikayetim var yalnızlıktan? Tamam evet herkes maruz kalmalı kendine, keşfetmeli de eksik kalan parçaları, ama bunun elbet bir süresi olmalı. İnsan doyunca kalkıyor masadan ve aynı açlıklara maruz kalmak da istemiyor artık. Doydum yalnızlığa, yok mu ruhumun tınısına şarkı olacak bir ruh daha?
Gökyüzünün kirli bir aynası değil mi yeryüzü? Yaşamın kokusunu tanımaz mı ölüm en nihayetinde,sonsuzluk bile bir sona gebe, sahi benim yalnızlığım, birinden miras mı bana yine?
Ben mi seçtim bu hayatı, yoksa sunulan tek seçeneğe adımlar mı attım. Kader mi taktı küpesini bana, yoksa seçimlerim mi oldu ayağıma halhal?