Sımsıkı Sarılmak

Bana sımsıkı sarıldığı günü hatırlıyorum da sadece umut vermek içindi, yalandı belki. Ama onu hissetmek çok farklıydı. Kalbimin atışını hissedebildiğine eminim. Keşke dursaydı o an zaman, hiç ilerlemeseydi hatta orada öylece ölseydim, hiç üzülmezdim, kollarında öylece kalsaydım ve cennetten izleseydim onu. Olmadı devam etti ve ben şimdi onun için yaşıyorum, seviyorum yaşamayı çünkü her gün yeni bir umut belki de onu kazanmak için. Onun için yaşıyorum, ona tekrar sımmmmsıkı sarılabilmek için.