Soyunduğum yerde kayboluyorum; tanıyamıyorum bedenimi, okşayamıyorum sesimi, yutkunduğumu duyan bir soluğum yok, önümdeki karanlıklar sadece kabarmakla yetiniyor. Kambur kalıyor zihnim:Karşısında beliren yola peşi sıra kontrolsüz adımlarla ilerliyor, bir bulanıklık sezinliyor içten içe, kabuğunda olan bakıldığında gevşek görünen ama çıkarmaya yeltenildiğinde sert yüzeyi anlaşılan bir ceviz gibi duruyor.
Ömer Faruk Kuştoğan