Tıpkı bir istiridyenin içinde olan inci gibisin, keşfedilmeyi bekleyen. Okyanusların mavi sularının en derinlerindesin. Belki günler belki gecelerce bıkmadan usanmadan aranmalısın. Kabuğun öyle sert öyle korunaklı ki kolay kolay açılacak gibi değilsin. Seni öyle bir saklıyor ki, farkedilmen için bakmak yetmiyor. Görmek gerekiyor. İçine giren tozlara üzülme. Onlar seni daha değerli kıldı. Siyah bir inci olmanı sağladı. Tıpkı yaşadığın olumsuzluklar gibi. Seni aslında sen yaptı. Bulan için artık elzemsin. Vazgeçilmezsin. Çünkü nadirsin. Şimdi kabuğunda huzurla vakit doldurmanın tadını çıkar. Seni bulan ellerin avuç içlerinde güvenle açılmayı bekle. Gün ışığıyla buluştuğunda, daha da parlayacaksın. Görüpte bulanın gözünde, göz kamaştıracaksın. Sadece sabret. Bırak ayları isterse yıllar geçsin. Sen bekledikçe güzelleşeceksin. ??