Siz hiç inanmış mıydınız ?

Dünyanızın bir insanla guzelleşebileceğine.Varlığınızın bir insanla anlam bulacağına...Tüm dertlerinizin bir sarılmayla,bir saç okşamasıyla son bulacağına.
Halbuki ben inanmıştım.İstekle ve tüm yüreğimle.Olacağına inanmıştım ve beklemiştim sabırla.Ama olmadı.Bir insanın hayatınızdaki yeri ne olur demeyin.Hele ki tanımadığınız birisiyse.
İnanın öyle bir oluyor ki ; hayatınızı kökünden değiştiriyor o insan.Sizi hiç olmadığınız biri yapıyor o insan,tanıyamıyorsunuz kendinizi.Mesela ona kavuşacağınız,ona sarılacağınız günü düşlüyorsunuz,o günle ilgili hayaller kuruyorsunuz.Ama sen ne kadar istersen iste,sen ne yaparsan yap hani bazen olmuyordur ya olmayınca gerçekten ne kadar uğraşırsan olmuyor .Sen olması için ne kadar çabalarsan çabala (olmayınca) çabaladıkça daha çok olmuyordur.Günler,aylar hatta yıllardır bekliyorsunuzdur o anı.
Ama bana inanın ki, geçmez dediğiniz yaralarınızda geçecek, tıpkı olmaz dediğimiz şeylerin olduğu gibi.
Tabiki onu gördüğünüz de yine bir heyecana kapılacaksınız, içinizde bir heyecan olacak ilkiniz olduğu icin. Onu anımsatan herhangi bir şey de bir burukluk kaldığı gibi...
Ama zamanla eski hislerinizin olmadığını göreceksiniz ona karşı.Eskiden olan şeylerin sende daha az etki yarattığını...
Ama bir burukluk kalıyor yinede her şey geçsede insanın içinde.Sonuçta o insan bir zamanlar senin herşeyindi, dünyandı.
İlk defa böyle şeyler hissetmeni sağlamıştı birine karşı.Hiç bir sığınağın yoktu.Ne yapacağını ya da ne yapmaman gerektiğini bilmiyordun,bilemezdin. Çünkü; o senin ilk yenilgindi.
-Son söz-
Ne olursa olsun,hayatınıza kim girerse girsin.Herkes ya da her şey (her olay) bizde birtakım izler bırakır.Bu izleri iyiye dönüştürmekte,oturup karalar bağlamakta senin elinde.
Sadece senin...?
Bunu unutma !