SOĞOK KAHVEDEN KESİT

Küçükken başka başka insanları sevince ,anneme sevgimin yetmeyeceğini düşünürdüm hep.Sevginin kotalı olduğunu düşünmek gibi bir şey bu.O zamanlar kota kelimesinin anlamını da bilmezdim zaten.8-10 yaşlarında bir çocuk sadece sevebilir ama bunları da düşünüyor işte...Annesi olmayan bir arkadaşım vardı.Her gece yatarken,her sabah uyanırken annesiz kalacağım diye korkardım.Gökyüzü herkese mavi ama herkes bakmıyor işte o gökyüzüne...Mavi güzel renk,annemin gözlerinde saklı bir kısmı...

ANNE DİYEBİLMEK BAŞKA BİR HUZUR.