Soğuk Neşter II

Soğuk Neşter II
biz seninle bir kumsalın
kimliği belirsiz teknenin saplandığı denizdeyiz.
sanırım gitmiştin, gözlerini avucumda taşıdım
kim durdurur bu denizi?
karanlık bir samsun'a bakıyorlar.
sen bir teknesin, samsun limanında
kırık bir güneş sana bakıyor.
canımı yakıyor, teknenin gölgesi
çıkarıp suya bırakıyorum sen'li hücrelerimi
yüzündeki kent'e ay yükseldi
özlem döküldü kirpiklerine
yükselişindeki beyazlık unutulmayacak!
geri çekiliyor kırık bir teknenin kürekleri
denize dökülen hücreler, bıraktığı dalgaları yaracak
seslenirdi ruhuma kırık cam parçaları
doğrudan battı yüreğime esmer bir gecelik
denizler maruz kaldı ceplerime
kumsal, parçalarımızın sorumlusuydu!
neşterli eller zehirlendi,
topyekün sancı teğeti
bu gözyaşları kırık bir sonsuzluk,
biliyorum!
sancılı kapılar aralanacak!
teslim oluyor ruhum,
en tesirsiz parçalarımla gömüleceğim
parçalanmış hisleri uyandıran,
acı bir prangalı kalp..
tekrar etmene gerek yok,
bıraktığın caddede enselendim!
ah! kan altında hapsolmuş karanlık dudaklar
hangi dalga seni getirir yanıma?
şimdi samsun'un her semti, caddesi bir kör soru
ruhuna hasret.
çok işlevli aşklar, kapılarımızı çalıyor
gözlerimiz sancılı
katransız bir çekim gücü
teslim ol ruhum..
ben bu kumsalda kendimi ele verdim, soğuk bir neşterle..

Melih Özyıldırım