SON

Eski mektuplar eski gazetelerden farklıydı. Biri parayla alınır, biri ancak sevgiliden alınırdı. Birinden bilir, birinden severdin. Hiçbir gazetenin şiir yazdığını gördünüz mü? Hayır. çünkü birinde bilgi birinde aşk vardır. Hiçbir gazetede ağladığınız oldumu? Hayır çünkü birinde ticaret vardır, diğerinde ise aşk. Yazanı da ağlatır, okuyanı da...

Bu yazılar sana idi tanımadığım hafizem.
Hani bir insan olup biteni bir dostuna anlatır ya? Bende sana anlattım içimdekileri ve sadece senle dertlendim. Senin daima yanımda olduğunu hisseder gibiydim. Allah biliyor ya seviyorum seni. Belki deli dediler ama olsun ben gelecekteki eşime yazdım bütün bunları varsın deli desinler bizene. Hayatıma alabildiğim en güzel duyguydu seni yazmak. Yazmayı bile senle öğrendim. Bazende başa sarıp sarıp okudum bütün bunları. Nede çok sevmişim dedim kendi halimce. Olsun be hayal. Sana ne kadar temiz geldi isem yeter bana. Allahım dedim helalime kavuşmadan haram gönüllere kaptırma beni!
Napayım be meal! Senden önce başkasının elini nasıl tutayım. Helalim benim diye diye anlından öperken gelmez mi idi o geçmiş günahlar! Gelirdi elbet! İnsanlar bu şekilde eşlerine nasıl bakarlar hiç bilmiyorum.
Hafızlığımı seninle bitirdim hatunum. Bak gördünmü nasılda başardık! Evet hatırlarsın nelerde çektik! Ama olsun bunada şükür, sıkıntısız dersiz ne varki dünyada.
Bir yandan da yoruldum Aşeka. Kusura bakma herşeyide yazamadım belki vaktimden dolayı ama emin ol küçük yürekte ne biriktirmişsem olabildiğince döktüm içimi.

Artık bitti Aşekâ.
Kalemimde bitti,
Mürekkebimde, yazacak boş sayfamda kalmadı zaten. Seni yazmayı hayâl bile edemezdim. Bir yazarın yazabileceği en güzel ve en temiz hâlde yazdım seni. Çocuk dum ozamanlar, bana çocuk diyenler bilemezdi yüreğimdeki seni, bilemezdi ağladığımı, aşkla sana baktığımı. He olaki yinede beceremediysem seni yazmayı, affet be meâlim.

Rahle başında hafızlık dersimin en güzel hayâliydin aklımda. Derslerimi aşkla yapmamı sağlayan benim yol daşımdın. Takıldığımda, yorulduğumda ve en üzgün halimde bile destekcim sen oldun. Bazen beraber ağlardık sanki. Hissediyordum seni hep yanımda gibiydin. Beraber ağlar beraber gülerdik ozamanlar. Akşam kafamı yastığa koyduğumda anlımdan ıslaklık hissederdim, evet buda sendin.
Ders verirken unuttuğum ayetleri kulağıma sen fısıldardın, bunuda hissederdim. Yeri geldi anne oldun, yeri geldi baba oldun.
Yanımdaydın be hayâl!
İnanamiyorum ama hep benimleydin. Şimdi ise sana yazmayı bırakıyorum. Bak gördünmü, bir gün bir bakmışsın kitap olmuş yazılarım demiştim. Ve artık seni kitap da sırlama vakti hayâlim..

Kendine iyibak olurmu. Düşünme beni, aslında ben olan seni..
Geceleri yatarken kalın giyin, havalar soğuk. Kendini soğuktan uzak tut meâl! Hassassın sen, kaptırma bedenini hastalığa.
Sana kocaman bir sevda ile gidiyorum Aşkım. Seni yazmayı bırakıyorum. Bir gün karşıma çıkıp "sus her şeyi biliyorum" diyip sarılma na o kadar ihtiyacım var ki meâl. Çok geç kalma olurmu. Bekleniyorsun dünyanın en güzel kızı.. Emanetlerin en güzeline emanetsin.

Sende dene kardeşim! Varsa sıkıntın veyatta derdin anlat ona, dök silkinmek istediğin bütün dertlerini. Ve emanet et ona, o en güzele.
Duâmiz belli duyanımız belli. Rabbim bizi doğru yoldan ayırmasın.

Hoşçakalın..