Son resmini eskiciye verdim ,
Senden bana son kalanı sildim,
Ve eskicinin gidişini seyrettim,
Içeri girdim, durmaksızın göz yaşı döktüm.
Mevsim sonbahardı ,
Gökyüzü de bana acıdı ,
Benimle sağanak sağanak ağladı
Ben ağladım, gökyüzü ağladı..
Artık benim için umut tükenmişti ,
Kalbim için aşık olmak hayaldi ,
Hayat benim için bitmişti ,
Ve beni çekemeyenler kazanmıştı .
Ev bana hapishaneydi ,
Ama ben eve mahkumdum .
Senin gittiğin gün ,
Evden dışarısı benim için tehlikeliydi .
Tutamıyorum kendimi...
Tutamıyorum zamanı...
Mevsimleri ,ayları
Seni elimde tutamadığım gibi .
Yıllar geçmiş ,
Devir değişmiş,
İnsanlar değişmiş ,
Lâkin senin yerin kalbimde hala aynı.
Resmin gitmiş benden
Ama hâlâ o ilk gülüşün,
Yüzün , güzelliğin
Hepsi,kalbimin sana ayırdığım köşkünde
saklı....