Sonbahar Gibi

Bazı insanlar sonbahar gibidir,
gelişleri hüzün,
gidişleri boşluk bırakır.
Sararan yapraklar gibi dökülür sözcükleri,
her biri bir veda,
her biri biraz eksiltir seni.

Ve biz,
hep en güzel anlarda kaybettik birbirimizi.
En çok sevdiğimiz yerlerde unutulduk,
en çok güvendiğimiz ellerde yalnız kaldık.

Sonra bir rüzgâr esti içimize,
savurdu ne varsa,
anıları, gülüşleri, dokunuşları…
Ve geriye sadece,
adını unuttuğumuz duygular kaldı.