Sonbaharın Ellerinde

Rüzgâr, dallardan süzülen
yorgun yaprakları savuruyor.
Her biri bir anıya tutunmuş,
gözlerinde solmuş bir bahar.

Toprak, adımlarını unutmuş,
gecenin serin nefesi
sessizce fısıldıyor yalnızlığı,
adını bilmediğim bir şarkıyla.

Ellerim boşlukta bir yol arıyor,
kaybolmuş bir dokunuşun izinde.
Biliyorum, sonbahar her yıl gelir,
ama bazı ayrılıklar hep son kezdir.