Sonra, Her Şey Sessizleşir

Bir gün,
zaman duracak,
gözlerin kapanacak
ve geriye sadece bir boşluk kalacak.
Adını kimse anmayacak,
kimse sormayacak nerede olduğunu.

Bütün o gürültülü yıllar,
şimdi birer toz tanesi gibi,
rüzgârla dağılacak.
Kelimeler,
bir sonbahar yaprağının düşüşü gibi,
sessizce yere serilecek.

Herkes,
herkes kaybolacak,
ve belki de tek gerçek
gölgenin seni terk ettiğinde fark edilecek.

Sonra,
yavaşça, her şey sessizleşecek.
İnsanlar birbirlerini unutacak,
günler geçecek ama
her şeyin ardında
son bir yankı kalacak,
belki de bir gülüş,
belki bir hüzün.

Ama biz,
sadece birer anı olacağız,
zamanın kıyısında
sessizce kaybolan.