-SORACAK ÇOK ŞEY VAR.

Ben, bizi düşünmüyor olsaydım savaşır mıydım sanıyorsun ? Yalvarır mıydım sana ? Kim kabul eder ki başka dudaklara değmiş dudakları yeniden ? Kim oldum ben ? Ne yaptın bana ? Soracak çok soru var değil mi ? Ben sözümde durmadım. Peki ya sen ? Aşk bu kadar mı kullanılır ? Kaç kez hiçe saydım gururumu ? Kaç kez belirttim sana muhtaçlığımı ? Kaç kez çevirdin beni kapından ? Güya hiç bitmeyecektik. Elini bile tutmadığım biri için duyduğun kin, öptüğün başka dudaklara eşit mi ? "Bana yaşattıklarını yaşarsın inşallah" demem miydi beddua olan ? Haklısın yaşadıklarım kabustan farksız. Kim için üzülüyorum ? Kim için nefesim beni bırakana kadar ağlıyorum ? Kimin için kalbim ritmini bozuyor ? Kimin için düşünmekten kilo veriyorum ? Senin için. Peki değer misin ? Herkesin gözünde kötüyken benim gözümde değerli olman mı yüceltti seni bana karşı ? Dokunduğun hangi ten hatırlattı beni sana ? Kimin dudaklarında buldun benim aşkımı ? Hiç canın yanmıyor mu yani ? Geceleri donuk bi' yüzle odana gidip ağlamıyor musun ? Sabahları kalktığında aynaya bakıp kendinden nefret etmedin mi hiç ? Yaşamak denen saçmalığa edebi bi' son vermek istemedin mi ? Arkadaşlarını terslemedin mi hiç çevrende oldukları için ? Ya yeni dudakları öperken ben gelmedim mi hiç aklına ? Kimse ben kokmadı mı burnuna ? Kimse gülmedi mi benim gibi yanında ? Kimse sarılmadı mı benim gibi sana ? Hiç ağlamaktan şişmedi mi gözlerin ? O kocaman gözlerle çok tatlıydın oysa ki. Hiç kimse teselli etmedi mi seni bittikten sonra ? Bana benzeyen kimseyi görmedin mi dolaşırken ? Peki... Peki.. Hiç sevmedin mi beni ? Ben sevmiştim oysa ki , sorularımın hepsini ben yaşadım. Cidden beddua gibiymiş haklısın. Kim bi' üçüncü şahıs araya girdikten sonra sana dön derdi ki ? Benden başka kim ? Tek yenildiğim taraf seni sevmem miydi ? Sana göre tek iyi taraf beni sevmemen miydi ? Dışarıya kahkahalar saçıp ağladın mı hiç odanın boş duvarlarına bakarak ? Ben ağladım. Beni sorduklarında ne cevap verdin ? Benim kelimeler boğazıma düğümlendiğinde nefesimi yitirdim. Yalnız kaldığında bizi düşündün mü hiç ? En kalleş savaştan yenilgi alarak çıkmış , yorgun bizi.. Ben düşündüm , gecelerim seninle geçti düşündüğüm saatlerde gülüşlerin eşlik etti bana , yokluğundaki sen , ben , ve kalemim. Çok kez düşündüm sigaraya başlamayı ama bi' şeye çare olmuyordu. Çok kez düşündüm kendime zarar vermeyi. Sen geldin aklıma , "Biz ayrılınca kendine bi' şey yaparsan yüzüne bi' daha bakmam" diyişin geldi. Vazgeçtim.. "Ayrılık" damgasını yedikten sonra kimlere verdin müjdeyi ? Kime söyledin beni yendiğini ? Kiminle gülüştün ağlamalarıma karşılık olarak ? Kimi sevindirdin beni kalbinden atarak ? Sahi.. Hiç girmiş miydim kalbine ? Hiç sevdin mi beni sevgilim ? "Sevgilim" kelimesi çok değerliydi senin için. Şimdi kime sevgilim diyorsun ? Sözümü tutmamıştım ben , senden sonra başkaları girdi hayatıma. Peki hiç düşündün mü nedenini ? Nasıl unutabilirdim ki seni ? Yeniden aşık olmak bu kadar kolay mıydı ? Sana olan kinim hayatıma başkalarını aldı, insanların kalbini kırmama sebep oldu. Pişmanlıklar doğurdu bende. Ben kimseye kin tutmazdım oysa ki. Doğru onu da sen öğrettin bana bi' çok şeyi öğrettiğin gibi. Gururumu hiçe saydığım deydi mi ? Ayrılıktan bilmem kaç gün sonra sana tekrar yalvarmak akıl karı değil di. Ama ben de pek akıllı biri olamadım senden sonra. Doğru söyle çok eğlendin değil mi ? Sana muhtaç olduğumu söylediğim de güldün belki , kahkahalar attın beni yendiğini düşündün. Haklıydın aslında ağzıma sıçtın bravo. Peki sence gurur benim umrumda mı ? Soracak çok soru varmış değil mi ? Bu satırları yazarken ıslanan kağıt seni güldürecek değil mi ? Kazandığın sayısız galibiyete birini daha ekleyeceksin. Sorsak benim senin canını yakan benim "BİZİ" bitiren. Peki ben ne yaptım yalvarmaktan başka ? Ben kimi kattım araya ? Kimin elini tuttum senden sonra ? Kime sevgilim diyebildim ki ? Neydi bana verdiğin en büyük ceza ? Yanıma geldiğinde başka bi' sevgilin olduğunu söyleyişin mi ? İnan koymadı sadece çocukluğumun geçtiği sokaklarda çocuklara taş çıkaracak şekilde ağladım eve dönerken. Bensizken daha mutluydun biliyorum ayaklarına bağ oldum belki ama çabuk koparıp attın aşk parazitini hayatından. Peki bundan sonra sen ; Başkalarına sarılıp uyurken ben odamın hangi duvarıyla konuşayım ? Hangi arkadaşım üzülmemem için avutsun beni ? Yokluğunu kiminle paylaşayım ? Kendimi neyle öldüreyim ? Hasretin beni bitirsin mi ? Soracak o kadar şey var ki ama gözümden düşen o saçma damlalar , hıçkırıklarım nefesimin kesilmesi buna engel oluyor..

Sana yazdığım ikinci ve son yazıydı , birde..
"Hiç kimseyi benim kadar seveme, en azından öldüğümde cenazeme gel be."