SORGUSUZ

Sanar mısın ki her acı sonsuza kadar aynı şekilde sürer?
Acının halleri vardır, her dönemde renk değiştiren,
Kimi zaman azap olur vicdanına, kimi zamansa pişmanlıktır zihnindeki adı.
Olmadık anlarda kulağında çınlar yaptığın haksızlığın sesi,
Olmadık yerde aklına gelir ezip geçtiğin suretlerin bin türlü hali.
Arabada çalan her şarkı teğet geçer yüreğinden, bir şekilde tüm cümleler senin için kurulmuş gibidir.
Bazen izlediğin bir filmde senin rolün oynanır, pişkince izlersin.
Kendinle kaldığında utandığın şeyin adını koyamazsın.
Sen de bilirsin, bilirsin de bakma kendini kayırmak olmuştur amacın.
Senden gayrısına ne olduğu önemli değildir artık senin için.
Kaçarsın utancını hatırlatan her isimden, kaybolmak istersin,
Oysa yerin dibine batmışsındır karşıdan bakıldığında.
O çok övündüğün şahsiyetin felce uğramıştır, sen artık yalan taraf olmuşsundur.
Herkes beni sevsin diyebilmek için, dış referanslarla hareket eden,
Kendine ait bir fikri ve inisiyatifi ortaya koymayan bir hal almışsındır.
Oysa en çok utandığın kendin olmalısın, en yenik ve en bitik…
Sanma ki bunun bedeli sadece içindeki acı olacak,
Hayatınla sınanacaksın, sevdiklerinle, düşmanlarınla,
Ne varsa korktuğun birer birer sıraya girecek savaşmak için.
Ama her defasında sen yenik sen bitik….