Soruyor gök kubbe...
Soruyor yağmurlar...
Soruyor mutluluk...
Soruyor aşıklar...
Soruyor bebeler...
Soruyor ölüler...
Soruyor dağlar, tepeler, çimenler...
Soruyor dünyayı saran hoyrat ruhlar...
Soruyor yarını olmayan kuşlar...
Soruyor demir yürekli yalnızlar...
Soruyor yanlışı doğru yerine sayanlar...
Soruyor garip, fakir, fukara...
Soruyor bir lokmaya muhtaç martılar...
Soruyor lambalar...
Soruyor çalışmayan kafalar...
Sordukça soruyor zalımın adamı!
Düzelmiyor, düzeltmiyor!
Ama soruyor işte yaratılmış ruhlar!