Söylenmeyenler

Bazı cümleler,
hiç kurulmaz.
Dilimizin ucunda asılı kalır,
bir sonbahar dalı gibi,
her an düşmeye hazır.

Birine "gitme" diyemezsin bazen,
çünkü biliriz,
gitmesi gerektiğini.
Ve bazı sevgiler,
söylenmeden ölür içimizde.

Sustukça,
daha çok konuşur içimizdeki ses.
Büyür, çoğalır,
geceleri uykularımızı böler.

Ama en çok,
kendi içimizde kayboluruz,
hiç söyleyemediklerimizin
ağırlığında.