Söyleyecek uzun uzun karışık cümlelerim yok benim. Kısa, basit, anlamlı...

Seviyorum, özlüyorum, bekliyorum. Öyle bir kere, iki kere değil, defalarca, saatlerce izledim seni, dinledim. Sesin... Sadece 2 kelime söylesen de, sesini duyuyorum. Sen... Seni görüyorum. Müziğin... Belki de tek aşkın olan müziğini dinliyorum. Bıkmadan, usanmadan. Bazen küçük bir tebessümle, bazen hayata karşı ağız dolusu küfürle, bazen göz yaşlarıyla... Ama hep, bilinmedik, büyük bir huzurla... İstiyorum ki her karesi kazınsın beynime, her notası işlensin ruhuma. Bir an bile çıkmasın aklımdan, kalbimden. İstiyorum ki, hayalimde bile olsa benimle olsun. Hep benimle olsun. Hiç gitmesin...