Söz vardır İnsanı yakar söz var ,insanı baştan aşağı yıkar
Kimi nuru parlatır kimi de nefsi kabartır.
Gönlüne değmeyen söz ,kulağa zahmettir kedi gibi tırmalar
Kasene dolana bak nimet mi yoksa zehir mi?
İçilir mi yoksa yardan geçilir mi?
Kimi öfke içer,kimi de şerbet
Sen senden çık da kendini hele bir seyret
Yakar mısın iğne gibi batan mı?
Koşan mı ,Yokuştan kayan mı?
Söz söylemeyi bilmiyorsan kimseye söz verme
Yarı yolda dönme , Çarığını üzme
Bak o dağdaki çobanın sözüne, dinle
Yarabbi seni çağıran çobana gel
Çarığını dikeyim bitlerini ayıklıyayım
Kimse bu Aşk ve muhabbetine eş olamazdı
Üstüne bir söz konduramazdı..
Tesbih eder söz bildirmezdi
Ya söz et ,Yada noktayı çoğaltma
Cahillerden olma boş söze meyletme..
Aşıksan gönlünü aç gözünü kilitle
Gökyüzüne çadır kurda bekle
Sana yağacak yağmuru gözle.
a.aksu