Sükûnetten Doğan

Alam-ı hazinâne berduş kılar cânını
Meğer itikâdın akaidi imiş, ilmi hakikati.
Basireti göze izah olunmamış bir kalbi
Alevin ahgeri bi perva ile almışsa kânını

Ayine kalır çehresindeki bir abıhayatında

Âziri azabkâr eylemişse ne fayda nasihati
Tekerrür içinde suretleri terk eyledinse ardan
Dil ile ikrardan akis bulamaz ise suretini
Aydın kala gözlerinden mânâ bulan ahterân

Âmâ kalır ruha sefaletten azade hayatında

Biçare sefil kaldıysa ruhunda amenna.
Lâkin istimrar ile istizahı kabulse şerâitin.
Âdem kadar olamadınsa cânın yolunda.
Düşnâma da hilaf etme adilsen kulûben.

Bistah, solmuşsun zâten ayine-i hayatında.

İzahı:
Hüzün veren acılar delirtir insanı. Aslında inancın esaslarını öğretirmiş, hakikatin bilgisini verirmiş insana. Sağgörüsü gözünde ifade bulmamış bir kalbin varsa, alevinin koru pervasızca seni yurdundan etmişse eğer.
O, ayna ile yansıtır seni hayat kaynağında.
Özür dilemek isteyeni suçlu ilan etmişse, onun öğütü faydasızdır. Yeniden içinde bulunduğun durumu fark edip utanmaksızın maskelerini terk edebildiysen, dilin ile de açıkça söylemen gerekenleri yansıtacak bir masken kalmazsa. Hep aydın kalsın senin gözlerinle anlam bulacak olan yıldızlar.
Kör olur ruhu perişan halde öldükten sonra.
(İnancın) çaresiz bir şekilde ruhunda bulunuyorsa kabul. Ama sürekli gizlediklerin için açıklama yapmayı koşul kabul edeceksin. Eğer tüm bunlara rağmen Hz. Âdem kadar tövbekâr olamadıysan. Kalbi olanların nezdinde adilsen küfredenler ile mücadele etmeyeceksin.
Küstahsın, çürüyüp gitmişsin zaten yaşamının yansımasında.