Suskunluk

Bazı sözler,
hiç söylenmez.
Dilin ucunda bekler,
ama çıkmaz dışarı.

Korkarsın…
Söylersen eksilecek gibi,
itiraf edersen yitip gidecek gibi.
O yüzden saklarsın
en derinlerine.

Kimse bilmez,
gülüşlerinin ardına gizlenen kırgınlıkları.
Kimse görmez,
gözlerinde sönüp giden o ışığı.

Ve zamanla,
suskunluk alışkanlığa döner.
İçinde biriken fırtınalar bile,
sessizlikle dinmeye başlar.

Ama bilirsin,
hiçbir sessizlik gerçekten susmaz.
Bir gün,
beklenmedik bir anda,
kalbinin tam ortasında yankılanır.