Susmak istiyorum. Bir kez olsun karşımda ki ne yapıyorsa yapsın ne derse desin
Ben artık susmayı becermek istiyorum. Öfkenin diplerini aşsam da o sıktığım yumruklarımdan sonra etrafa bilinçsizce savrulan söz yeter ki çıkmasın. Çünkü ağızdan çıkan söz kadar hiçbir güç kalbi kırıp geçememiştir. İçime atayım. İçten içe bağırıp çağırayım, içimde dönüp dursun bilinçsizce savrulan sözler, yeter ki dışarı taşmasın. Haklı olabilirim. Belki de haklı yere bağırabilirim. Ama haksız yere çıkan tek bir lafın kırdığı kalbin acısını kaldıramam ben. Sus! Ne olur sus.