Susuz Diyar

Hasret, üstü örtülmemiş mezar.
Kaderim Kader Karanlık, Aydınlığı görmemiş Bir gül kadar soluk.
Güneş görmemiş Topraklar kadar soğuk.

Çorak Topraklar kadar sessizim yurdumda, Damla suya Muhtacım Yokluğunda.
Bir sesini duysam, varlığınla, belki yaşarım birkaç gün daha...

Yazık değil mi, gün görmemiş şu Bağlara şu dallara.
Yazık, vicdanın geldiği nokta kurutuyor insanı yalnızlığıyla.