TANRI MISIN SEN MÜBAREK

Tükendim. Hep iyi gelmek istedim insanlara, canını mı yaktılar dur hemen şifa bulayım, gözün mü yaşlı dur be kahkahayı basayım. Onardım, onardım durdum. Tanrı mısın sen mübarek, ne bu içinde derman bulmayan acın, ne yapmaya çalışıyorsun ki sen. Baksana önüne, baksana kendine. Meyvelerini saçtın dört bir yana, köklerin kuruverdi sonunda, yağmurdun evet ama boğuldun sel suyunda. Hüzün hep soframızda mı olacak, ekmek kırıntısı misali gülücüklerle nefes mi alacağız. Yaşamak şakaya gelmez de bu ciddiyet bizi öldürmez mi? İntihar ediyor ruhumun güzel bütün yanları, bu ülke ve insanı nasıl da öldürüyor umutlarımı, gündüzü de kara gecesi zaten kara, bu kapanmayacak yaralar bana beni yeniden sunar mı? Bakmayın bu ahmakça sözlerime, birazdan yayılırım gökyüzüne, uçurtmalar takarım ruhuma, kanatlanırım başka yollara....