TANRI'YI BULDUM

Doğrusu,29 yılın ardından seni bulduğumu düşünebilirim sanırım. Bulduğumu ve anladığımı. Acaba gerçekten yok musun diye düşündüm çünkü doğduğum günden itibaren bana müslümanız demişlerdi ben de kabul etmiştim ve bu işte bir tuhaflık vardı. Varsan bu kadar zulüm neden var diye düşündüm çünkü sen istediğinde olmayacak şey yoktu ve zulümleri de istersen bitirebilirdin. Yoksa istemiyor muydun? Ancak bir yandan da direk yoksun demeye de dilim varmıyordu. Hayır hayır korkudan değil çünkü sen öcü değilsin. Kitabında sürekli ne kadar merhametli olduğundan bahsederken niye korkutasın ki bizi. Ben seni anlamak istiyordum,anlama dayalı bir sevgi duymak istiyordum. Çünkü bizi gönderdiysen,anlamamızı istediğin bir şeyler vardır mutlaka yoksa süreki "akıl edin,düşünün " dermisin. Seni direk reddetmememin sebebi içten içe bir gücün sürekli yanımda olduğunu,bana,sorularıma,dualarıma cevap verdigini hissetmemdi. Ancak somut delliller lâzımdı bana. Ve sonra yine sen bana dedin ki ayetlerime (açık dellilerime) bak,evrene bak beni mutlaka orada bulacaksın. Seni bilimde bulabileceğimi söyledin. Ve ben de dinledim. Evrendeki matematiksel düzen,sürekli genişleyen,düzenli bir kaosun oluştuğu uzay,izafiyet teorisi,big bang,bunların hepsinin bir sebebi olmalı. Evrimin bir amacı olmalı. Bilime dayanıp seni inkâr edenler,bilimin sadece işleyen bir sistemi açıkladığını ancak yaratamadığını nasıl anlamıyor. "Robotlar üretiyoruz,evet şu an bilinçleri yok ancak en fazla 100 yıl içerisinde onlara bilinçte ekleyeceğimizi düşünüyoruz diyorlar ". Ancak bunları söylerken onlarca bilim insanı kalbi artık çalışmayan ve yeni bir kalbe ihtiyacı olan bir hastaya tek bir kalp üretemiyorler. Ve yirmi birinci yüzyıla kadar bilim adım adım ilerlerken,senin 13.8 milyar yıldır evreni,4.5 milyar yıldır dünyamızı ve 2 milyon yıl kadar da canlıları yaratıp,düzenleyip idare ettigini görmüyorlar.

Belki biraz deistlere hak verebilirim. Çünkü bir yerde ben de şöyle düşünüyorum. Sen bizi yarattın,evrene bir düzen,sistem kurdun,dinleri gönderdin,tüm insanlığı görünmez bir iple birbirine bağlayıp hepiniz bir diğerinden sorumlusunuz hadi sınavı bitirin dedin. Ancak biz bana verdiğin her türlü yetkiyi kullandık. Her türlü!!! Ancak sen yine de sıkışırsanız kapımı çalın ben size cevap vereceğim dedin. Hangimiz ne kadar uygularsa artık....

(Şimdi,şöyle bir şey söylemek istiyorum. Neale Donald Walsch'ın Tanrı ile Sohbet'ini okurken itiraf etmeliyim ki kitabı fazla ütopik,fazla pollyanna bulduğumu düşündüğüm tam o anda şu satırlar çıktı karşıma. "Ne istediğini bilmediğimimi sanıyorsun,yüreğinin sesini duymadığımı mı düşünüyorsun sence bu kitap,bu satırlar neden elinde ". Ve kalbim yerinden fırlayacakmış gibi çarpmaya başladı,çünkü gerçekten Tanrı'yı her yerde ararken yüreğimin deli gibi çığlık attığına yemin edebilirim. Ancak onu bulduğumu düşündüğüm şu dönemlerde ise en şiddetli kaoslarda bile ilginç bir şekilde sükunetini,huzurunu koruyor. Herkesin aradığını bulması dileğiyle. )