Thomas Edison "Dikkat çocuğunuz aslında bir dahi olabilir!"

İnsanlığın varoluşunu simgeleyen annelerimiz hakları ödenemeyen manevi varlıklarımız. İşte bugünkü yazımda çocuklarımızın keşfedilmemiş birer dahi olabileceklerini annelik şefkati ve içgüdüsü ile birleştiren bir hikâyeyi sizler için derledim. Olayın kahramanını hemen tanıyacaksınız karanlıkları aydınlığa geceleri de gündüze çeviren kişi. Yani onun adı Thomas Alva Edison. Birçok ünlü dahi gibi o da çocukken biraz yaramaz ve öğretmenlerinin kendisinden pek de hoşnut olmadığı bir öğrenciydi. Aslında bunları şunun için anlatıyoruz her yaramaz çocuk büyüyünce yanlış işler yapacak diye çocuğunuzun değerlendirmemek gerekiyor birazdan okuyacağınız hikaye bunun en çarpıcı örneğini oluşturuyor.

Öğretmenleri Thomas’ın Sadece Annesinin Açması İçin Bir Mektup Verirler

Minik Thomas öğretmenleri onun yaramazlıklarından o kadar bıkmışlar ki sonunda sadece annesinin açması gerektiğini sıkı sıkı tembih ettikleri bir şikâyet mektubunu Thomas’a vermişlerdir. Tabi mektupta ne yazdığından habersiz Thomas okul dağıldığında evin yolunu tutar. Biraz çekinerek, birazda mektupta ne yazdığını bir an önce öğrenmek için heyecanla mektubu okuması için annesine uzatır ve şöyle devam eder. “Anne bu mektubu öğretmenlerim sana gönderdiler ve bana sakın sen açıp okuma dediler” diyerek merakla annesinden gelecek cevabı beklemeye koyulur. Annesi zarfı açar önce biraz duraksar ve kısa bir süre yutkunduktan sonra mektubu okumaya başlar “ Oğlunuz bir dahi ve bu okul onun için çok küçük geliyor. Ayrıca bizim onu eğitecek yeterliliğe sahip öğretmenimiz yok, lütfen onu kendiniz eğitin” diyerek mektubu Thomas’a okur. Duyduğu sözlerden memnuniyet duyan Thomas günlük yaşantısına geri döner.

Thomas Uzun Yıllar Sonra Mektubu Buluyor

Aradan çok uzun yıllar geçmiştir ve Edison yaptığı bilimsel çalışmalarla 20. Yüzyıla damgasını vuracak ampulü keşfetmiştir. Aynı zamanda çok önemli bir iş adamı olarak yaşamına devam etmektedir. Üstelik çok sevdiği annesi de yıllar önce hayatını kaybetmiştir. Bir gün oturdukları evde eskimiş eşyaları karıştıran Edison çekmecelerin birinde biraz buruşuk ve katlanmış bir kâğıt görür, hemen onu açar ve okuduklarına inanamaz. Bu kâğıt çocukluk yıllarında öğretmenlerinin annesine yazdığı mektuptur. Buruk bir heyecanla mektubu okumaya başladığında heyecanın yerini hüzün alır. Kâğıtta aynen şöyle yazıyordur. “Oğlunuz akıl hastası bir çocuk. Onun okulumuza gelmesini istemiyoruz” mektupta gerçekte ne yazdığını öğrenen Edison gözyaşlarına boğulur. Çünkü annesi onu çok sevdiğinden ve okuluna devam edebilmesi için ona son derece masum bir şekilde yazılanları doğru bir şekilde okumamıştı. Eğer o gün onu çok seven annesi Edison’u yanlış değerlendiren öğretmenin gönderdiği mektuba uymuş olsaydı halen karanlıkta oturuyor olacaktık. Lütfen geleceğimize yön verecek çocukları çok iyi tahlil edelim. Daha birçok Edison okullarda, parklarda, evlerde yaşamaya devam ediyor.