Ben gökyüzündeki bulutları hep hayallere benzettim, insanoglu hayal kurdu ve bulutlar oluştu.. Her yağmur damlası yok olan bir hayalin parçası.. Ve herkes birgün o kırık yağmurları tadardı. Ben defalarca tattım, aynı hayali defalarca kurdum ve o hayal hep yağmurlarıma karıştı, gözlerimden aktı.. dünya diyorum bu dünya hayaller dünyası, acılar dünyası.. Bu dünya toplu intiharlar bölgesi,. bu dünya benim intiharım, bu yağmurlar benim acım ve ben bunlara göğüs gerebilecek kadar kadınım. Yağmurlarımı kendime saklayabilecek kadar güçlüyüm..