Uçmayı Bilmeyenler Kanat Kırmayı Çok Severler

Sevdiklerimiz , arkadaşlarımız , akrabalarımız veya daha önce hiç görmediğimiz iki çift laf etmediğimiz insanlar...Herkes birbirinin hayatını eleştirir vaziyette.Dönüp aynaya , bir kez de görünüşünden evvel içini toparlamaya yeltenmemiş kendisini tanımaya çaba sarfetmemiş , kendine ait bir amaca yönelik hareket etme cesaretini bile gösterememiş evet belki de sizinle iki çift laf bile etmemiş fakat size müdahale etme gereksinimi içinde olan insanlarla mücadele ediyoruz.Herkes biraz kendisine yönelse , kendisine amaçlar edinse birilerine bulacak vakti kalmazdı belkide.Sizin amaçlarınızın derdine düşmeden evvel kendi cesaretsizliğinin derdine düşmeliler.Öyle ya bir kez olsun kendi ve sevdikleri adına gerçek bir şey yapmış olmak önemli şeydir hayatta.Bir kez olsun sırf istediğin için bir yere gitmek , bir kez olsun dilediğince dans etmek , bir kez olsun hayâlinin peşinden gitmek , bir kez olsun hayır diyebilmek veya bir kez olsun sırf deneyimlemek için bir şey yapmak , korkularının üstüne gitmek , bir kez olsun içini birine tamamiyle açmak , yazmak çizmek okumak...Eleştirmeyi çok yanlış anlamış toplumumuz.Eleştirmek bir işin iyi ve kötü yanlarını derleyip açıkca ifade eden bir sanattır.Olumsuzlukları bile olumluluya açan geliştirici bir türdür.Yerici ve sığlıktan , gıybet konusu olmaktan uzaktır.Eleştiriyi yapan kişinin yaptığı eleştirinin de yerini bulması için önce kendisini eleştirmiş olması gerekir : Ben eleştiri yapabilecek kalitede miyim ?