Kalpten geldiği gibi davranma aşaması da böylece son buldu. Bu süreçte elimden geldiğince kasvetten uzak kalmayı başardım, bunu metinlerde de çok rahat anlayabiliyorsunuz. Melankoli artık ağır bir yük olmaktansa gösterişsiz bir aksesuar gibi geliyor. İnsanları da sevindirebildiğim çok an oldu bu süreçte. İyi birisi olduğumu söyleyenler de çok oldu, bu durum da bir şeyleri değiştirebilme gücümün olduğuna inancımı arttırdı. Üçüncü aşama ise tam anlamıyla ruhu özgür bırakma aşaması olacak. Hiçbir sebeple olumsuz duyguların hükmüne girmemek üzerine. Böylece öfke vs. beni kontrol edemeyecek ve son aşamayı da başarırsam bundan sonrası yaşam ile tekrir edecek. Yani sadece uygulama kalacak. Durum şu an bundan ibaret. Üniversite dersleri ile çakışması ne kadar iyi olur bilemiyorum fakat bunun bana bir avantajı olacağını umuyorum. Son on gün değişimin finali olacak mı bakalım. Ruhu esaretten kurtarma, kalbi dinleme ve konuşturma, şimdi ise ruhu serbest bırakmak için egoyu alt etme. Kartopu geliyor biraz biraz. Hadi bakalım. ???