Umudun Gölgesinde

Karanlık,
bazen seni sarar,
gözlerini kapattığında
onun soğukluğunu hissedersin.
Bir an için kaybolursun,
sanki hiç var olmamışsın gibi.
Ama her karanlık,
gölgesinde bir umut taşır.

Herkesin bir yolu vardır,
herkesin bir yolculuğu.
Ve bazen,
bizi saran o karanlık,
yolun başlangıcına da ışık tutar.
Karanlık,
bizi yalnız bırakmaz,
gözlerimizin derinliklerinde
bir ışık parlamaya başlar.

Hep bir arayış içindeyiz,
kendi yolumuzu bulmaya çalışıyoruz.
Ve bazen,
karanlıkta bir adım atmak,
en büyük cesareti gerektirir.
Ama unutma,
her gecenin sonunda,
bir güneş doğar.
Ve o güneş,
gözlerini açtığında,
sana yeniden umut verir.

Belki de,
gerçek olan tek şey,
o anın içindeki ışığı görmektir.
Çünkü karanlık ne kadar derin olursa olsun,
görebileceğin her umut,
o kadar yakın olur.