Sukuta karşı gelişlerin,
Sabahında ayrılıklar.
Mavi düşlerin hapsolmuşluğuyla,
Mağrur yamalı hayatlar.
Olta atıyorsan sabahların kollarına.
Birde yarımla doyamıyorsan.
Bu hayatın acı kavrulmuşluğuyla.
Hüzün ateş,
Özlem gece,
Yalnızlık kor gibiyse bağrında.
Var ile yok arasında sıkışmışsa duygular...
Kararmışsa parelenen acılar
Bir tutamcık umut arıyorsa avuçlar.
İnan...
İlahi adaletin de bir sınavı var...
Bırak ardında yaşanılanları,
Bırak yarım yamalak dostlukları,
Hüzne eğilme,
Umutlan ey bağrında ağırlığı taşıyan...
Uyumak her faninin vebasıdır da
Az uyanan çıkar yaşamdan.
Sadece yüreğinde temizliğin nakışı olanların uyanışıdır yarınlar...
İnan...
Umutlan!