Umutlar son demde, azıklar tükenmekte,
Eylül hazanda bitmek Üzere....
Ne gelen var, ne giden, ey sevgili !
Ümmet biçare, aşk ile seni beklemekte.
Kim bilir vuslat ki hangi bahara kaldı?
Eylül , ekim, kasım aralık derken yürekler,
Ey sevgili! Senin hasretinden yanmakta
Ümmet perişan, ey sevgili seni beklemekte
Belki de Küllerimizden doğar, yeni umutlar,
Bir Rabiul'evvel rahmet ayı yağmuruyla,
Yeniden şad olur, ruhlar ve umutlar.
Alemlerin efendisi, ümmet seni beklemekte.
Ey Alemlerin Efendisi gel gayrı,
Seni bekleyen aç'ların kervan beklediği gibi,
Acıları bitir, hastaya şifâ veren doktor gibi
Özlenen sevgili gibi, ümmet seni beklemekte.
Elvada umutlar ve hayaller demeden,
Elveda Yaşanmamış güzellikler...
Yarım kalmış , yarınlar demeden ..
Sevgine susayan, ümmet seni beklemekte