İnsan hayatı boyunca umut etmekten vazgeçmez.
Doğumdan ölüme...
Umut etmekle beklenti içine girmekte bir nevi aynı şeylerdir.
Ne büyük ekinler ektin kalbine sende dimi?
Boş çıkanlar, sessiz kalanlar, susturulanlar ve açığa çıkmak zorunda kalan umutlar.
Hayatını her anında umut var.
Yeni bir iş, yeni bir yıl , yeni bir aşk, yeni bir tatil vs. vs.
Ne kadar da çok istek, ne kadar da çok beklenti, ne kadarda çok umut ediyor insanoğlu herşeye...
Herşeye ne kadar da çok bel bağlıyor...
Elinde hiç bir şey kalmayınca dek umut doğurur insan içeride bir yerlerde,
Seni en mutlu eden şey umut etmemendir bence.
Beklentisizlik,
İsteksizlik hayattan,
Ümitlere gebe olmayan sade bir yaşam.
Bir kap su,
Bir kap yemek en güzeli idi belki de.
Hayattan rengi almak demekti belki de umut etmek
Rengi alınca geriye ne kalırdı peki.
Peki umut etmek hala bana neden bu kadar cazip geliyordu?
Bu sınırsızca umut etme isteğim ne idi.
İleride beni bekleyen bir şeyler mı vardı.
Bağlanmalı umutlar şimdi.
Ne kaybederiz ki ?