Bak şimdi yanlızım. Kimsesiz sokaklarım. Kendimi bile tanımıyorum artık.
Ne yaptın sen bana .
Hangi çığlık içimdeki seni atmamı sağlar . Gitmek istiyorum , geri dönememek üzere gitmek .
Sonsuzluğa yürümek .
Bir sabah ölmüş olsam biraz daha yasayayım diye sizlanmam bile . Çok yordun beni , içimdeki umutlarimi yaşamak için sebeplerimi, bu hayatta bir amaç için çalışmayı her seyi o kadar çok yıprattın ki içimde.
Çok yordun beni.
Seninle bir ömür isterken yüreğim, sensizliği seçiyor bak simdi düşlerim. Kalbimin en hassas yerinde ismin yazılırken, şimdi harabelerle dolu harflerin .
Hangi şarkıya sarılayim, var mi senin benim için bir kaç iyi dileğin. Gitmeyi ben seçtim , terkeden ben olmuş oldum . Ben ya ben vazgeçmem dediğim adamdan vazgeçtim.
Neden ?
Yine onun yüzünden. Çok yıprattı. Inancım kalmadı, umudum kalmadı, mutlu olamayacağımı düşündüm. Ben onunla mutsuzluğa da varım derdim , ama en çokta sevdiğiniz tarafından üzülmek mutsuzluğa hapsolmak öldürüyor içinizdeki sevinclerinizi . Ben onunla mutlu olamayacaksam neden mutlu diye ciktigim yolda sevdigim adamla mutsuzluga hapsedeyim kendimi. En azından icimde güzel kalır . Hasreti işlenir ilmek ilmek şu aciz kalbime. Yüreğinin güzelliğiyle hatrimda kalir . Bir zamanlar mutluluktan yıldızlara gülümseyen halim aklıma gelir . Gözleri aklima gelince gökyüzünü hatırlar gözlerim. Acı, kötü anılarla hatırlamaktansa en güzel gunlerimin sahibi olarak anımsarım. Canım çok acisa da anılara tutunurum . Ben inancım kalmadığı bu ilişkide olmak istemedim . Kalbimdeki adamın gözlerimin önünde değiştiğini ,sevdiğim kişiden başka birine dönüşmesini istemediğimden bıraktım . Hiçbir zman okuyamayacaksın hiçbir satırları . Senin için yazılan onca yazıları . Kalbimin içimdeki sonsuz güzelliğine kaplı bahçemi.
Bak ben unutamıyorum . Yoluma devam etmek istiyorum ama her geçen gün yeniden çiçek açıyor içimdeki sen .
Yaktın duygularımı.
Yok ettin ,
Bir sen kaldın, benden ziyade ...
Bak şimdi ne ben kaldım benden geriye, ne de şimdi sen ...