UTANDIM

Ben utandım bir çok kere.
O sahneye çıkmak için utandım ben.
Hep üstün gördüğüm birileri oldu şu hayatta.
Onların altında kalıyorum diye düşündüm.
Utandım ben öne atılmaya...
Kimse sormadı.
Kimse umursamadı.
Sahne arkasında döktüğüm gözyaşları sel olup giderken, sahne önünde gülerek seyircileri karşıladım.
Sonunda ise takılıp düştüm.
Tuttuğum gözyaşları akmaya başladı.
Seyirciler bana gülüyordu.
Ben utandım bir çok kere.
Her sahne gördüğüm de aklıma gülme sesleri geliyordu.
Aklım başımdaymış gibi davranmak benim için alışkanlık oldu.
Ezberledim artık...