Uykusuzluk

Ruhumu ve bedenimi lime lime eden bir acı var,
Bilirim ne yaşamaya yakınım ne de mutluluğa varırım.
Kalbim harabe, düşlerim yoksun,
Yarab ne vakit onu düşünsem böyle olurum.

Saat sesleri tren vagonları hareket halinde,
İnsanlarda telaş ve endişe uyandırır.
Ve ben ebedi yalnızım bir tabakam ve bir defterim durur köşebaşında yazarım,
Yarab ne vakit onu düşünsem beni bir hüzün bulur.

Kahkahalı ve neşeli insanlar her zaman bir yolunu bulur,
Ben yolumu uzun zaman önce kaybettim.
Onların bol sarılmaları benim ise sadece özlemlerim var,
Yarab ne vakit onu özlesem ellerimde bir karıncalanma olur.

Eyy bulutlar gidin ve sevdiğimi buraya getirin,
Hiç bir sormayın hiç bir şey söylemeyin.
Onu yeniden görsem can suyum yeniden gelir,
Yarab ne vakit onu sevdim, karanlik oldu gökyüzüm uykusuz gecelerim.

RT