Uzaktan sevseydin

Keşke uzaktan sevseydin beni. Zararın dokunmadan, yara açmadan ,kirmadan dökmeden ,paylaşmadan...
Içinden ,sessizce sevseydin ya da hiç sevmeseydin . Seviyorsan bile sussaydın, mezara kadar actirmasaydin benim kalp emirlerimi .
Keşke uzaktaktan sevseydin beni, tüm ömrünü harcamadan beni harcatmadan. Uzaktan çıkarın olmadan.
Anlamayacağın bu satırları bile yüreğimin kaleminden usulca döküyorum satırlara . Sana hiçbir şey değmezken kendimi sende unutmaya zorlamaya kızıyorum . Şimdi aynı şehirde iki yabancı gibi dollasiyorum gectigimiz sokaklardan . Baktigim her benlikte seni gormemeyi umarak. Kaç şehir geçti üzerimizden kaç şiir okundu üstünden. Geçen ömrün hazin sonbaharı bu kış. Hani diyor ya büyük üstad biri gelir sen eder ,biri gelir seni senden eder . Beni ben edende sendin beni benden edende kutlu zaferini kutla doyasıya .
Her gün dualar ettiğim ,allaha emanet ettigim seni simdi yanlizca ona havale ediyorum . Bu kışta biter gelir ilkbaharim . Her kisin sonu baharla biter . Benim kisim sendin baharım ise kendim . Insan içindeki baharı bulmalıymış ben sensizliği kendime bahar edindim . Gelmen bir şeyi değiştirmez ama gidişin her şeyi degistirdi .
Sevginin yegane temeli sadakattir. Benim sadakatim ve sevgim omurluk sen varsın diye sevmedim seni sen yoksun diye de sevmeyeceğim değil-dir. Ben kahramanımı, sevdiğimi sevdim sen sadece bu masaldaki karakterdin . Ruhum ve kalbim hep yalnızca seni sevecek ama sendeki seni değil bendeki seni sevecek . Her sabah seni unutmayı akılda koyarak uyanıyorum bir gün tamamen yok olacaksın biliyorum .
Şimdi kayıp mısraların hangi tonda şiirisin .
Kimin öksüz kalbinde yaralı bir merhemsin.
Bitmeyecek olan bu masalda keşke hiç sevmeseydin .
Keşke uzaktan sevseydin bıraksaydın içimdeki beni .