Bugün yepyeni bir sebep yarattım kendime, hem fiziksel hem de ruhsal. Yaptığım hata beni zorluyor bu gece. Ağlayacağım bir gece olacak. Uzun zamandan sonra ilk defa melankoliden uzak olan gerçek bir üzüntü yaşıyorum. Bilmem kaç defa hata yapmam gerekiyor. Bir yenisini görmemek için. Özür dilerim, istemeden de olsa hata yaptım. Belki çok ilgilenmiyorsun ama özür dilerim. Onu kırmak istememiştim, sadece bir iyilik yapmak isterken kırıldı. Yeri dolsa da zahmeti verdim biliyorum. Komik olan da ben bunu böyle anlatıyorken bahsettiğim şeyin çok küçük bir çip olması. Ama beni üzüyor işte. Yeri dolar biliyorum ama yine de ben kırdığım için yeri dolmak zorunda. Benim yüzümden kırılan mikro bir parça işte. Yine zarar, yine ziyan..