Uzun Zamandır Yoktum. (Canınız Yansın)

Uzun bir zamandır burada yoktum. Kendimce halletmem gereken durumlar vardı. Bu durumlar esnasında sevdim de birilerini. Pek çok dertte dinledim tanıklık ettiğim olaylar da oldu. Öyle ki yıllardır etimi kemiğimden ayıran birini unuttuğumu sanıyordum... unutmamışım. İçimde taşıdığım ağırlık yanımda ise devasa bir boşluk var. Unuttuğumu sandığım ve kendime en çok zarar verebilecek insanın etrafında buluyorum kendimi. Ateşin etrafında uçuşan böcekler gibiyim yanlış ve farkında olmadan oluşan bir yakınlık yanma ile sonuçlanabilecek bir ihtimale sahip.

Sevmeyi denedim bu süreçte, yeniden, yeni birisini. Pek çok tutarsızlıkla karşılaştım, verilen sözlerin tutulmayacağını bile bile bir kere olsun buna inanmak istedim. Öyle ki iyi bildiğim ve masum diye sıfatlandırdığım insanların evcimen kuşlar gibi daldan dala konduğunu gördüm, yanındayım diyenlerin kilometrelerce öteden bağırdıklarını duyar gibiydim. Daldan dala kondukları yolculukta birer ara duraktım sadece. Yanımdalardı ama değillerdi işte.

Bunlar oluşurken atlamamam gereken durumlarda var tabii. İğrenç insanlarla dolu bir şehrin iğrenç bir ilçesinde iyi dostlar edindim. Yenilikçi fikirli ve beni iyi niyetli durumlara taşıyan insanlar kazandım. Hayat büyük çoğunluğu götürürken elimden ve avuçlarımdan, küçük bir çocuğu mutlu etmek için saçını okşarcasına bu şekilde minik kazançları da veriyor bana. Hayat beni az mı, çok mu seviyor karar veremedim.

Hayatımın hep aynı döngü içerisinde döndüğünü gördüm ve üzüldüm. Yeniliklerin sayısı oldukça az. Ama monoton bir döngüde her bir dönüşte elimde farklı deneyimlerin oluşması da ayrı bir trajedi.

Bu süreçte güzel şeyler de oldu 7'nci Uluslararası Cnr Kitap fuarına katıldım. İmza günü düzenledim, okurlarımla buluştum, yeni okurlar edindim. Öyle ki bu süreçte pek çok kişi yanımdaydı en azından böyle cümleler kuruyorlardı. Yanlarımdaydılar... Ancak haklarını yiyemem beni her daim mahçup eden dostlarımın olduğunu bir defa daha gördüm. Onlara olan incancımın durduk yere kırıldığı anlar için kendime kızdım ve biraz da utandım. Onlar, benim onları görmememe rağmen onlar kendilerini adeta benim gözüme soktular. İyi de yaptılar.

Bu süreçte şimdi canımı en çok yakan kişinin etrafındayken buluyorum kendimi. Oysa o kişiden uzak dur diyenlerin bana uzak kalmasına şahitlik ederek. Kocaman bir tutarsızlık furyasında tutarlı olan tek durum canımın tekrar yanacak olması... Yine de yalandan ziyade gerçekçi bir olay, en azından olmayan bir şeyi vaad etmiyorlar. Artık herkes siyasetçi...

Hayatım ilerlerken iyi şeyler de oluyor yalan yok. Çok okuyorum mesela bu iyi bir şey. Bu yazı sizi ne ilgilendirir bilemiyorum içimde taşıdığımın ağırlıkları, yanımda ise bu ağırlıkların yoklukları var.

Canınızı en çok yakan aşık olduğunuz, sevdiğiniz aynı zamanda da istediğinizdir. Ben bunu öğrendim. Yalan sözlerle, tutarsız, geçici bir nevi ağrı kesici cümlelerle oyalanmak yerine bırakın canınız gerçekten yansın, sevgiyle, özlemle... Hiç değilse gerçek olsun yaşadığınız acı, çektiğiniz hasret ve hissettiğiniz yokluk bile.... Hoşça kalın.