Var Olmaması Gereken

Fazlasıyla ruhsal acı çeken insan ruhsal olarak karaktersizleşir. Gitgide tanınmaz hâle gelir, bu bilincin ve farkındalığın ilk acısıdır. İşkence şeklinde kendisiyle savaşır bilinç, insanın dizginlerini koparır ve temizlenmek için ruhu kirletir. Son aşamada ise toplumdan, geleneklerden, örflerden, norm ve değerlerden ayrışmış izole birey oluşur. Bu konuma gelen birey artık tüm dünyanın kelebek etkisiyle saldırısı altındadır. Her şey ona, o her şeye meydan okur. Ölüme dek inisiyasyonlar eşliğinde kendisini toprağa verir.