Varlığın Yaradan'a Adanması

"Kurban" yakınlığın en üst manasıdır. Kurban hem kişinin Allah'a yakınlaşması hem de kişinin çevresindeki bireylere yakınlaşmasını ifade etmektedir. Kurban, Varlığın Yaradan’a adanmasıdır. Kurban, İbrahim’ce bir adanmışlık, İsmail’ce bir teslimiyettir.
Rivayete göre Allah için bir Kurban sunulması Habil ile Kabil arasında ilk defa yaşanmıştır. Habil'in kurbanı kabul edilmiş ve gökyüzüne yükselmiş ancak Kabil'in kurbanı kabul edilmemiştir. Rivayete göre bu olaydan 4000 yıl sonra Hz. İbrahim (a.s.) oğlu Hz. İsmail'in (a.s.) boğazına bıçağı dayadığında gökyüzünden inen koç, Habil'in kabul edilen kurbanıdır. Bu anlamda bizim bugün Allah için keseceğimiz kurban, 7 nesil sonra tanıdığımız birinin başına gelebilecek bir belayı def etmeye de yarayabilmektedir.
Efendimiz ‘in (s.a.v.) "Ben iki kurbanlığın oğluyum" ifadesi Babası Hz. Abdullah ve Hz. İsmail (a.s.) teslimiyeti vesilesiyle söylenilmiştir. Peygamber efendimiz (s.a.v.) zamanında ilk kurban hicretin 2. yılında kesilmiştir. Efendimiz (s.a.v.) genellikle iki tane koç kesmiştir ve bu koçların birisinin sevabını kendisine ve ehl-i beytine adarken, diğerinin sevabını ise ümmetinden kurban kesemeyenler için adamıştır.
Kurban Bayramı, aynı zamanda İslam âleminin her yıl Mekke'de hac farizasını ifa ettikleri vakittir. Kurban'ın bu anlamda bir çok kolektif birleşeni vardır. Özel bir gün olarak Müslümanların Bayramı ve kesilmesi vacip olan bir ibadetidir. Allah’a bağlılığı temsil eden simgesel davranışlar bir arada bulunmaktadır. Ancak malî bir ibadet olan kurbanda taabbüdî yönler de bulunmakla birlikte fert ve toplum yararı daha ön plandadır. Kurbanı hayvanın eti veya derisi için kesiminden ayıran temel fark, onun Allah’ın rızasını kazanma ve isteğine boyun eğme gayesiyle kesilmiş olmasıdır. Kişi kurban keserek Allah’ın emrine boyun eğmiş ve kulluk bilincini koruduğunu canlı bir biçimde ortaya koymuş olur. Bunu yaparken de malını Allah için telef etmesi değil en yakınlarından başlayarak insanlara yararlı olacak şekilde gerçekleştirmesi istenmiştir. Kur’an’da kurbanın kan ve etinin değil kesenlerin dinî duyarlılıklarının yani takvânın Allah’a ulaşacağının belirtilmesi (el-Hac 22/37) buna işaret etmektedir. Nitekim kurban bu şuurla kesilmesi gerekmektedir.
Sonuç olarak toplumsal boyutları ile birlikte, geçtiğimiz sene Pandemi sürecinde buruk bir Kurban Bayramı geçirmiştik, ancak bu bayram normalleşme ile birlikte daha lezzetli daha muhabbetli daha hakikatli bir bayram geçecektir. Eski bayramlarımızın hazzını yaşayamadığımız bugünlerde hep birlikte kurbanın manasını ve hakikatini anlayarak, bayram ziyaretlerini gerçekleştirelim. Kurban, paylaşmaktır, kimsesizler, garipler, mazlumlar hatırlanmalıdır. Tekrar tüm İslam aleminin Kurban Bayramını tebrik eder, Hayırlı bayramlar dilerim...Varlığın Yaradan’a adanması Kurban’ın manâsını ifade etmektedir. Şüphesiz ki; Kurban, İbrahim’ce bir adanmışlık, İsmail’ce bir teslimiyettir.