VAZGEÇTİM

Vaz geçtim, her şeyden herkesten.
Kendimi anlatmak kolay gibi görünsede,
İki mısraya sığmayacak kadar uzun yaşadım ben.
Bazı zamanlarım oldu,
Dibine kadar battım hayatın.
Kimi zamanlarda arada kaldım.
Mutluluklarımda olmuştur tabi, inkar etmiyorum..
Ne zamanki iyi niyetim saflıktan sayıldı,
Göz ucuyla bakıp, bir kenara ittim onları da.
Arkamı her döndüğümde beni sorgulama ihtiyacı duyan insanları ise kendi haline bıraktım.
İlahi adalet nasıl olsa gelip bulacaktır yerini
ben buna inandım..
Her hata yaptığımda,
Suçlayacak bir yüz aramadım mesela.
Kendime kızdım en çok, kendimle hesaplaştım.
Kendime kestim cezasını yaşadıklarımın.
Hiç kimseye değil..
Ve,
Geçte olsa anladım ki ;
Beni görmezden gelenler, duymazdan da geleceklerdi.
Saçlarımı boyadığımda kimse daha güzel sevmeyecekti beni.
Dağınık bıraktım.
Beni seven böyle de sever 'dedim
Yüz çizgilerimle beraber ...
Malesef hayat tüm acımasızlığıyla devam ediyor
Yaşamı severse insan hayat güzel oluyor