Ve yüreğim düştü kar beyazı sayfalarıma...

Geceye İnat dayanamadı kalemim,
Kelimelerim çıkmak istercesine bağırır hatıralar hapishanesinden
O kadar boğulmuşlardır ki; yaşanmışlıklardan, artık satırlara kanatlanıp konmak isterler
Çünkü onlar özgürlükleri ak düşmüş satırlar da bilirler,
Ve onları ne zaman bir okuyan olursa o zaman can bulup cümle oluştururlar kendi aralarında belki de dertlere derman olmaya gelmişlerdir kim bilir?
Hatırladın mı sen ve ben tıpkı bu kelimeler gibi yalnızdık bir zamanlar kimimiz tek heceli kimimiz ise tek geceli...
Sonra ne mi oldu? Bizi satırlarda özgür kılmak isteyenler çıktı karşımıza ve birer cümle yaptı bizi
Satırlarda kanatlanıp duruyoruz şimdilerde
Belki de okunuyoruzdur ince ince, kimisi üzerimizden geçiyordur,
Gitmeler olmasın diye kimisi altımızı çiziyordur birimiz kaçarsa üzerine basıp düşelim diye...
Sonra da düşen kişiyi ayakta duran kişi tutsun diye...
Gidemedin değil mi?
Evet sanırım burası fazlaca dokunaklı oldu ama dersen ki “ benim vicdanım taş, üzerine basıpta
Geçerim”
O da senin ADAMSIZLIĞINA
Kalmış bir şey
O vakit tüm sayfalar kapanır ve tüm kelimeler cümleleri söndürür
Tıpkı senin beni öldürdüğün gibi

Gizem Canver