XXXVI.

Asesbaşı Abdülkadir Çavuş'un dün sabaha doğru duyduğu bilgileri kasabanın Zaptiye Müdürlüğüne haber vermişti ve dün gece olup bitenler kısa süre içinde tüm kasabalı tarafından biliniyordu. Sabah saatlerinde Zaptiye Müdürlüğüne gittim ve dün gerçekleşen durum ile ilgili bilgi aldım.
Ali Derviş Ağa'nın sır ölümü üzerinden geçen zaman zarfında kasabada gerçekleşen tüm olayların birbiri ardına yaşanıyor olması bana göre tesadüf olmaktan çıkmış bir hadiseler zinciriydi.
Esma Hatun'un ile birlikte ölüm listesinde oluşumuz tesadüf olmazdı ve bu işi tertip edenlerin Ali Derviş Ağa'yı katledenlerle aynı kişiler olduğu su götürmez bir gerçekti.
Ertesi gün Rus, İngiliz, Fransız Prusya elçilerinden oluşan ve Tripoliçe'nin tarihinin en kalabalık günlerini yaşadığı bir balo organize edilmişti. Davetliler arasında Osmanlı’dan katılım yok denecek kadar azdı. Benim dışında Esma hatun, Zaptiye Çavuşu Şahsuvar ve Defterdar Emini Dilaver Efendi ile Asesbaşı Abdülkadir Çavuş bulunuyordu. Baloda klasik müzik çalınıyor ve bu ezgiler tüm salonda yankılanıyordu. Herkesin keyfi yerinde görünüyordu. Müziğin ritmine katılanlar piste doğru yürüyüp valse başladılar. Ben de onda Esma Hatun'u valse davet ettim. Biraz geçirgen tavırlarla olmaz der gibi başını salladı ardından ısrarımın devam edeceğini bildiği için sonunda yavaş adımlarla salonun ortasına yürüdük. Tüm gözler bizim üzerimizde bulunuyordu. Elçiler ve eşleri ile özel davetliler piste çıkanları uzun uzun süzüyorlar ve bir kaç kelimelik olsa da kendi aralarında yorum yapmadan duramıyorlardı. Esma Hatun'un bu gece için kıyafet tercihi beyaz bir kuğudan farksızdı. Onu uzun aylar sonucu ilk kez bu kadar mutlu ve heyecanlı görüyordum. Yüzünde güller açıyordu âdeta. Vals bitince yerimize geçtik ve balo boyunca uzun bir süre gözlerini benden alamadı.
O gece elçiler, ajanlar, silah tüccarları, kaçakçılar, azılı vatan düşmanları gizli odalarda neler konuştular pek bilinmez lakin o gece iki gönülle iki ayrı kişi düştüğü kesindi...