Alan SEN , veren SEN, Kılan SEN ,
Ne verdinse, odur dahi neyimiz var?
Hakikatı bilen, gören SEN!
Ne verdinse, bizde olan odur.
SEN'den başka neyimiz var ki ?
Aklımızı da fikrimizi de veren "SEN"
SENİN verdiğinden başka,
Ya İLÂHİ! Başka kimimiz var ki?
Az istedik çok pek verdin!
Ama; nimetlerine karşı,
Hâmd'ü - Şükrümüz, pek çok az
Fakat ; SANA karşı,
Narkörlük, günah ve vebalimiz,
Pek çok.
Günah ve isyanımızdan başka,
Neyimiz var ki?
Şeytanla olduk arkadaş,
Nefsin atına bindik.
Her türlü günaha girdik.
İsyanımızdan başka,
Neyimiz var ki?
Farz'ı sünnet'i unuttuk,
Gaflete dalıp, ahireti unuttuk,
Günahları birbir yuttuk,
Ümitten başka,
Neyimiz var ki?
Fazlı denen, mücrim zavallı!
Hakkıyla olamadı, SANA kul!
Günah defterini kapatmadı.
Şeytan ve nefse kurup barikat,
"SALİH" kul olmadı
Günahımdan başka neyim var ki?
Deyip, nasuh bir Tevbe ile ağlamadı.
Ya İLÂHİ! Asi ve günahkar olan bu kul,
Islâh olmuş bir nefis ile gelmek ister,
"ĞAFFAR, TEVVAB " İsimlerin hürmetine Mağfiretinle aklanmak ister!
Ey Azamet ve Kuderti sonsuz olan,
RAHMAN!
Rahmetin vesilesi ile,
Kulun "SANA" yönelsin
İman ve Kur’an ile,
emanetini versin!
Af ve mağretine olan,
Umudumuzdan başka,
Neyimiz var ki?
Zîrâ ;
Alan- Veren SEN,
SEN'den başka RABBİMİZ yok