Ya Sabır

Geziye çıkan bir derviş, gün batımında bir hana konaklamak için durmuştu. Eşeğini de ahıra bağladıktan sonra, sofrada yemek yerken diğer konuklarla sohbete daldı. Derviş karnını doyururken, aklına eşeğinin de aç olduğu geldi ve hanın hizmetlisine seslendi:
‘Ahırdaki eşeğime saman ve arpa ver’’ dedi.
Hizmetli:
‘’Söylemene gerek yok ki, benim işim bu.’’
Derviş:
“Arpayı ıslat önce; çünkü eşek yaşlıdır, dişleri kesmez,” dedi.
Hizmetli söylenerek:
“ Bana akıl verme, ben bu işleri en iyi bilen benim,” dedi.
Derviş cevap verdi:
“Bak! Aman palanını indir önce. Sırtı yaralıdır, ilca sürüver sırtına.’’
Hizmetli:
“Anladık tamam! Bana işimi öğretme! Ben senin gibi günde yüzlerce kişiyi ağırlıyorum, hepsi de benden memnun kalmıştır. Az konuş, bana akıl verme!” diye söylendi.
Hizmetli, daha sonra:
“ Ahırda saman bitmişti, gideyim de önce arpayla saman getireyim,” diye düşündü.
Hizmetli saman getirmek için gitti, ama eşeği de unuttu gitti tabi. Derviş de dinlenmek için odasına çekildi. Hizmetli arkadaşlarının yanına giderek, dervişin sözlerini alaycı bir şekilde anlatarak, eğlendi.
O uzun yolculuğun yorduğu derviş, uykuya dalmıştı ama sürekli kabuslar görüp, uyanıyordu. Rüyasında eşeğini kurtların parçaladığını görmüştü. Eşeğini iyi kalpli hizmetliye teslim etmişti. Elbette ki ona iyi bakmıştır,diye düşünürken yeniden uykuya daldı. Rüyasında eşeğini bu kez çukura düşmüş halde görmüş, fırlayarak uyanmıştı uykusundan. ‘’ Allah Allah, hayır olsun inşallah, bu hizmetli eşeğine bir kötülük mü etti acaba ?’’ diye düşündü ve dua etmeye başladı.
Derviş eşeği için dua ederken, zavallı eşeği çok zor durumda kalmıştı. Palanı tersine dönmüş, kayışı kopmuş, aç susuz, yol yorgunluğuyla, bir yandan öbür yana döndü durdu. Zavallı eşek sabaha kadar:
‘’Ya Rabbi! Biraz saman ihsan eyle!’’diye yakarmıştı Yaradana.
Sabah olur olmaz hizmetli eşeğin palanını düzeltti. Eşek satıcılarının yaptığı gibi ucu sivri bir ağaçla hayvancağızı dürterek eziyet etti. Zavallı eşek, canının acısıyla açlığını da susuzluğunu da unutup, can havliyle fırlayıp kalktı ayağa. Ağzı dili yoktu ki, derdini anlatsın.
Dervişte hazırlandı, eşeğinin sırtına binip tekrar yolu koyuldu. Ama eşeği adım atmakta zorlanıyor, durmadan tökezleyip duruyordu. En sonunda dayanamayıp yere çöktü kaldı zavallı hayvan.
Yoldan geçenler nesi var acaba hayvanın diye gözünde, kulağında yaramı var, acaba nalına taş mı sıkıştı diye acıyarak nalını kontrol ediyorlardı.
O vicdansız çok bilmiş hizmetli, eşeği aç bırakmış, ilgilenmemiş bakımını yapmamıştı. Durumu anlayan Derviş
‘’ Nedir bu eşeğin hali, Efendi?’’ diye soranlara
‘’ Geceleyin eşeğin yemi Ya Sabır olursa, gündüz de böyle secdeye kapanır’’ diye cevap vermişti.
Mesnevi’den Hikayeler

#wattpad #tumblr #blog #roman #kıssadanhisse #şair #şiir #yazar #blog #blogger #günlük #öykü #hikaye #kitap #kitapyaz #yazılarınkitapoluyor #mesnevi #mesnevidenhikayeler #derviş #eşek #han #yasabır