Yalnız hissediyordum , odama çekildim . Karanlık ve sessizdi . Yavaşça içeriye girdim ; gene sensizlik kokuyordu . İyice içime çektim , sensizliğin kokusunu bile özlemişim . İyi geldi , içimi ısıttı , beni benden aldı , bir kez daha sensizliği tattım . Gene aklıma geldin . Eskileri hatırlayıp ardından yeni hayallere daldım . Nefes almakta güçlük çekiyordum . Daraldım , kokun iyice sinmiş odaya . Sensizlik ve kokun bir araya gelmiş bana meydan okuyor sanırsam . Pencereye yöneldim , camı açamadan dizlerimin üstüne çöküverdim . Yorgun hissetmeye başladım . Öleceğimi sandım . Seni göremeden öleceğim sandım . Derin derin nefes almak istedim , gözlerimden yaşlar süzülüverdi . Her yer bulanık , sesin kulağımda çınlıyor , ağlıyorum . Seni görememek , beni istememem canımı acıtıyor . Sensizlik iyice başını ele almış geçip gidiyor . Hiç selam bile vermeden . Acımasız ve adil olmayan bir şekilde . Korkuyorum . . . seni göremiyorum . Bana bağırıyorsun da ben duymuyorum sanıp korkuyorum . Ardından neler olup bittiğini anlamak için etrafıma göz gezdiriyorum , seni göremiyorum . Nereye baksam yoksun , hiç bir iz bırakmamışsın . Ellerimle arıyorum seni . Çıldırmamak için zor tutuyorum kendimi . Yokuğun içimi tırmalıyor . Kötü hissetmeye başlıyorum . Daha da kötü , çok kötü .