Yalnız olmak.

İnsanlar neden yalnız doğup yalnız ölürler ki? Bence herkesin yanında biri olmalı koruyup kollayabileceği. Her koyun kendi bacağından asılmamalı bence. Herkes kendi başının çaresine bakamaz ki. İnsanlar farklı farklı. Huyları farklı bir kere. Birinin kaldırabileceğini ben kaldıramam örneğin. Herkesin gitmesine dayanamıyorum. Kalkıp ergenler gibi yaşayamıycam artık intihar edicem falan demiyorum. Ama artık herkes gitmek için geliyor gibi. Gelmiyorlar bile artık. Nerede hata yapıyorum? Nerede var suçum anlayamıyorum. Bi ara birini seviyordum, aynı sınıfta olduğumuz için reddetti beni. Sonra bir diğeri kekleme olayı falan derken kandırdı. Biri vardı, sevmediğim halde seviyorum zannetti, arkadaşlarından çıkarmış facede. İnsanlar gitmek için geliyorlar sanki. Ve benim gözüme artık sevgilisi olan insanlar batıyor. Onlarla kendimi kıyaslıyorum, her şeyi benden daha güzel yapıyorlar gibi geliyor. Bilmiyorum belki ben abartıyorum ama olmuyor işte, yalnızken mutlu olamıyor insan. Bazıları yalnızlığı seçer, ikinci seçeneği varken. Ben mecburiyetten yalnızım. Yalnız olmayı seçmezdim, seçeneğim olsaydı.